Mara
Geplaatst op » 18 april 2013Ik ben Anna Regina, de moeder van Mara. Mara gaat sinds januari naar Tinkel. Nu vermaakt ze zich prima en is over het algemeen erg vrolijk. Maar in januari dacht ze daar héééél anders over.
Ik was zoekende naar een geschikt kinderdagverblijf. Ik ben zelfstandige en veel werk had ik nog niet, dus het had niet zo’n haast. En omdat ik cursussen en trainingen geef, werk ik erg onregelmatig. Ik had een leuke opvang gevonden, maar die konden geen flexibele opvang bieden. Zij raden mij een ander KDV aan die een flexibele groep heeft. Dat zou de oplossing zijn, dacht ik. Maar na een rondleiding op het betreffende KDV, was ik toch minder enthousiast. Er was geen klik. Twijfel, twijfel … en de tijd verstreek.
Op een gegeven moment zag ik een stukje over Eigen Wijs in de krant staan. Dat leek me wel wat. Ik heb een afspraak gemaakt, die ik door ziekte een paar keer heb moeten verschuiven. Maar uiteindelijk is het in de eerste week van januari gelukt. Wat een prachtige tuin en een heerlijk ruim gebouw. De klik was er. Marjoes is erg meedenkend en samen zijn we tot een oplossing gekomen: één vaste dag in de week en de andere dagen flexibel. Ik was helemaal gelukkig. Ik begon inmiddels wat zenuwachtig te worden, want eind januari moest ik aan het werk, twee dagen achter elkaar. En zonder opvang zou dat niet lukken.
We hebben een aantal wenmomenten gepland, maar veel tijd was er niet meer. De eerste keer mochten we met z’n tweeën wennen. Dat ging heel erg goed, totdat ze moe werd. Later is ze een paar keer alleen geweest, maar dat vond ze maar niks. Ze moest héél hard huilen en wat de leidsters ook probeerden, ze konden haar niet troosten. Ze hebben me gebeld dat het beter was haar op te halen.
En toen braken mijn werkdagen aan. We besloten het gewoon te proberen en als het echt niet ging, dan zou ik haar ophalen. De eerste dag hadden ze rond 13:00 uur nog niet gebeld, een goed teken. Ik was natuurlijk wel benieuwd hoe het ging, dus heb ik gebeld. Het ging al beter dan de vorige keren en Mara begint wat te wennen. En ze begint de leidsters steeds meer te vertrouwen en laat zich beter troosten. Ze heeft het de hele dag vol gehouden. De tweede dag ging weer een beetje beter. Ze was vrolijk en vermaakt zich steeds beter, ook alleen. Al heeft ze nog wel moeilijke momenten.
Door het engelengeduld en de goede zorgen van de leidsters is Mara de eerste, voor haar moeilijke tijd doorgekomen. Inmiddels heeft ze het prima naar haar zin op Tinkel. Of Tuba, want als de deur open staat gaat ze graag even buurten. Naar buiten gaan vindt ze erg leuk, vooral als ze schaapjes gaan kijken. Maar ook spelen in de hal of de grote speelzaal vindt ze leuk. Verven, tekenen, bellen vangen, muziek maken, voetafdrukjes maken… Mara doet vrolijk mee.
Slapen gaat wat moeizaam. Nu slaap ze thuis ook weinig, gemiddeld twee keer een uur. Maar op Eigen Wijs sliep ze nog minder, soms maar een half uurtje op de hele dag. Daar is nu iets op gevonden: buiten slapen. Dat gaat een stuk beter. Het is er rustiger dan binnen, kennelijk heeft ze toch last van de rumoer van de andere kinderen.
Na een dagje Eigen Wijs, is ze meestal wel moe, maar ook vrolijk. Op de terugweg naar huis heeft ze hele verhalen en thuis gaat ze (meestal) vrolijk verder spelen.
Groetjes, Anna Regina
